مراقبت از پاراگلایدر

پاراگلایدر بال پرواز شماست. یک پرنده نمی‌ تواند بدون بال پرواز کند. سلامت پاراگلایدر به عنوان یک وسیله پروازی از اهمیت بالایی برخوردار است چون در زمانی که در آسمان معلق هستید عملا  دستاویزی به جز چتر پاراگلایدر ندارید و جان شما به آن وابسته است. پس سلامت شما به سلامت پاراگلایدر گره خورده. به همین خاطر مراقبت از پاراگلایدر اهمیت بسیار زیادی دارد.

در این مقاله از آکادمی ایران ری اکشن قصد داریم به نکات مهمی در خصوص مراقبت از پاراگلایدر اشاره کنیم. نکاتی که حاصل سال‌های تجربه انواع پرواز با پاراگلایدر است. اگر می خواهید به بهترین شکل از چتر پاراگلایدر خود نگهداری کنید حتما در این مقاله همراه ما باشید.

عوامل تخریب و نحوه مراقبت از پاراگلایدر

عوامل مختلفی وجود دارند که می توانند موجب تخریب یا آسیب دیدن پاراگلایدر شما شوند. البته همه این عوامل الزاما معطوف به چتر نیستند و می توانند بخش های دیگری همچون هارنس، نخ های اتصالی و غیره را تحت تأثیر قرار دهند.

البته طبیعی است که اگر به عنوان یک مسافر قصد دارید پروازهای تفریحی دو نفره انجام دهید نیازی به دانستن این موارد نیست. چون یک خلبان حرفه ای همیشه مراقب سلامت تجهیزاتش هست.

مراقبت از پاراگلایدر یکی از بخش های مهم دوره های آموزش پاراگلایدر است. اهمیت نگهداری صحیح از پاراگلایدر نه تنها برای تضمین امنیت و سلامت شماست، بلکه از نظر اقتصادی هم اهمیت دارد.

یادتان باشد که تجهیزات پاراگلایدر معمولا گران قیمت هستند. گرچه طول عمر آن‌ها زیاد است اگر به خوبی از آن مراقبت نکنید ممکن است مجبور شوید دوباره هزینه های گزافی برای خرید مجدد پرداخت کنید.

در ادامه به کلیدی ترین نکاتی که باید در خصوص مراقبت از پاراگلایدر بدانید اشاره می کنیم.

مراقبت از پاراگلایدر

مراقبت از پاراگلایدر

اصلی ترین عوامل تخریب پاراگلایدر عبارتند از:

رطوبت

رطوبت یکی از عوامل اصلی تخریب پاراگلایدر است. رطوبت می تواند موجب فرسایش بال و فرو رفتن گرد و غبار در لایه های درونی آن شود. اتفاقی که در نهایت موجب ساییدگی و پارگی بال شما می شود. برای اینکه بتوانید برای مدت طولانی از پاراگلایدر خود استفاده کنید بسیار مهم است که همیشه آن را خشک نگه دارید.

حتی اگر در اثر اتفاق یا در حین پرواز چتر پاراگلایدر شما خیس شد حتما باید قبلا پک کردن، آن را کاملا خشک کنید تا هیچ رطوبتی در تار و پود بیرونی و داخلی چتر باقی نمانده باشد.

از پاراگلایدر سواری زیر باران جداً خودداری کنید و در هنگام تمیز کردن چتر از پارچه های خیس استفاده نکنید.

عوامل محیطی

یکی از اصلی‌ترین دلایل فرسودگی و پارگی پاراگلایدرها عوامل محیطی و مکانیکی هستند. به عبارت دیگر موانع فیزیکی، سایش روی سطوح سخت، برخورد اجسام تیز و حتی عوامل محیطی طبیعی تری مانند گرد و خاک می توانند موجب فرسایش بال شوند.

در اثر وجود این عوامل محیطی که اجتناب ناپذیر هم هستند، پاراگلایدرها یک عمر مفید پیدا کرده اند. اگر به عنوان یک خلبان حرفه ای تصمیم گیری های صحیحی در خصوص زمان ها و شرایط پرواز داشته باشید سعی کنید همیشه در شرایط مناسب پرواز کنید، طول عمر پاراگلایدر شما بسیار بالاتر می رود.

اگر مراحل مراقبت از پاراگلایدر را به خوبی رعایت کنید، چتر شما به صورت استاندارد باید حدود 500 ساعت پرواز را تاب بیاورد. البته این شاخص استاندارد است و با مراقبت صحیح می توانید این طول عمر را چند برابر کنید.

در دوره های آموزش پاراگلایدر در خصوص  مراقبت از پاراگلایدر نکات مهمی به شما آموزش داده خواهد شد. از جمله اینکه چگونه چتر را روی زمین پهن کنید تا آسیب نبیند و در صورت گیر کردن چتر چگونه آن را آزاد کنید تا دچار پارگی نشود و غیره.

سعی کنید از نزدیک کردن اجسام تیز مانند چاقو و اجسام گرم مانند ته سیگار، فندک و غیره به بال پاراگلایدر خودداری کنید. یادتان باشد که این بال چند هزار دلار قیمت دارد! پس باید به خوبی مراقب آن باشید.

نور خورشید

قرار گرفتن زیاد بافت های پارچه ای در معرض نور خورشید می تواند موجب فرسودگی و کهنگی آن ها شود. باور ندارید؟ یک تکه پارچه را یک ماه روی پشت بام و زیر نور خورشید رها کنید تا ببینید چه بلایی بر سرش می آید!

بیشتر بال های پاراگلایدر و لاین های مهار و سایر تجهیزات از الیاف مصنوعی مبتنی بر بنزین ساخته شده اند. به همین خاطر در برابر نور آفتاب آسیب پذیر هستند.

متأسفانه کار زیادی برای جلوگیری از تابش مستقیم خورشید به چتر پاراگلایدر نمی توان کرد. واقعیت این است که اصولا پاراگلایدر سواری همیشه زیر نور خورشید انجام می شود. اما به عنوان یک خلبان کارهایی هست که با انجام دادن آن ها می توانید جلوی صدمه های جدی نور آفتاب به چتر پاراگلایدر را بگیرید.

از جمله اینکه سعی کنید زیر نور مستقیم و داغ خورشید پرواز نکنید. یکی از دلایلی که خلبان های پاراگلایدر معمولا صبح و غروب پرواز می کنند همین است. چون در این ساعات نور خورشید مستقیم نمی تابد و قدرت چندانی ندارد.

مراقبت از پاراگلایدر

مراقبت از پاراگلایدر

آب نمک

این عامل تخریب طبیعتاً بیشتر در ساحل ها وجود دارد. تعداد بسیار زیادی از پروازهای پاراگلایدر کنار ساحل دریا انجام می شوند. اصولا پاراگلایدر سواری روی ساحل، حال و هوای دیگری دارد. اما باید بدانید که آب نمک در این شرایط محیطی یکی از اصلی ترین عوامل تخریب پاراگلایدر است.

حواستان باشد که هر آب شوری که به بال پاراگلایدر برخورد کرده را حتما با آب شیرین بشویید. آب شور قدرت تخریب بسیار زیادی روی بافت پارچه ای چتر دارد و می تواند طول عمر پاراگلایدر را به شکل چشمگیری کاهش دهد.

پاراگلایدر را به درستی تمیز کنید

زمانی که از پرواز فرود می آیید سعی کنید چتر پاراگلایدر مدت زیادی روی زمین باقی نماند. همچنین چتر را برای مدت طولانی در عقب ماشین قرار ندهید چون گرمای هوا می تواند روی بافت های پلاستیکی پاراگلایدر اثربگذارد و موجب دفرمه شدن یا تغییر شکل بال شود.

سعی کنید چتر پاراگلایدر خود را همیشه به صورت منظم تمیز کرده و به طور مرتب جمع کنید. برای تمیز کردن پاراگلایدر باید آن را باز کرده و به آرامی تمامی ذرات گرد و غبار، علف هرز، شن، خاک، حشرات و غیره را پاک کنید.

توجه داشته باشید که برای تمیز کردن پاراگلایدر از محصولات پاک کننده سایشی مانند اسکاچ و غیره استفاده نکنید. استفاده از مواد شوینده شیمیایی هم چندان توصیه نمی شود چون می تواند موجب پوسیدگی زودتر بال شود. یادتان باشد که شوینده های شیمیایی می‌توانند به بخش های ظریف تر و سطوح نازک تر پاراگلایدر نفوذ کرده و آن ها را دچار پوسیدگی کنند.

استفاده از آب صابون یا ماده های شوینده شیمیایی دیگر برای تمیز کردن هر نوع کثیفی توصیه نمی شود.

بهترین ابزار برای تمیز کردن پاراگلایدر استفاده از یک اسفنج نرم و سبک یا یک پارچه نرم با کمی آب شیرین است. توجه داشته باشید که در هنگام تمیز کردن فشار زیادی به بال وارد نکنید چون ممکن است زیر پارچه تکه های ریز سنگ قرار بگیرند و سطح بال را دچار ساییدگی کنند.

همچنین از ناخن کشیدن روی بال هم خودداری کنید.

تمیز کردن مناسب بال و هارنس و بندها یکی از مهم ترین بخش های مراقبت از پاراگلایدر است.

حواستان به شرایط محیطی محل تیک آف و لندینگ باشد

این نکته بسیار مهم است که حواستان به محل تیک آف و لندینگ (فرود) باشد. سعی کنید همیشه تیک آف را از روی سکوهای استانداری انجام دهید که سطح آن ها از چمن نرم یا سنگ های صاف پوشیده شده است.

باز کردن بال روی سکوهای تیک آف سنگی یا پر از خاک و خاشاک می تواند موجب گیر کردن بال به سطح تیز و پاره شدن آن شود. پس حتما سعی کنید از محیط های صاف و ایمن برای تیک آف استفاده کنید و سلامت چتر خود را به خطر نیندازید.

در مورد محل لندینگ یا فرود نیز همین طور است. البته شما باید از قبل محل فرود را تعیین کرده باشید. سعی کنید در محوطه ای فرود بیایید که چمن پوش است یا حداقل سطح صاف و یکدستی دارد. البته به هر حال همیشه احتمال فرود اضطراری هست و کنترل شرایط ممکن است خیلی در دستان شما نباشد.

در هر صورت سعی کنید تا جای ممکن فرود آمدن را روی سطوح مناسب انجام دهید و بعد از فرود آمدن نیز مراقب چتر خود باشید تا به اجسام تیز روی زمین برخورد نکند و دچار آسیب نشود.

جمع کردن پاراگلایدر

جمع کردن صحیح پاراگلایدر نقش مهمی در طول عمر آن دارد. به خاطر نحوه صحیح جمع کردن، یکی از اصول آموزش پاراگلایدر به شما می رود. برای مراقبت از پاراگلایدر باید بتوانید بال را به صورت سلول به سلول تا کنید. هنگام چرخاندن بال نیز باید مطمئن شوید که قسمت های سفت بال موازی یکدیگر هستند و زیاد خم نمی شوند تا بشکنند.

سعی کنید برای تا زدن سلول ها، یک سلول مرکزی را انتخاب نکنید. به عبارت دیگر به جای اینکه یک سلول مرکزی را انتخاب کنید و باقی سلول ها را روی آن تا کنید، سلول ها را به صورت لایه لایه تا بزنید. این کار مانع پیری پارچه و خم شدن بافت محکم سلول های سفت تر می شود. در هر بار باز و بسته کردن پاراگلایدر سعی کنید مرکز تا شدن را تغییر دهید.

مراقبت از پاراگلایدر

مراقبت از پاراگلایدر

تعمیر پاراگلایدر

در بالا به عوامل مخرب پاراگلایدر اشاره کردیم و سعی کردیم راهکارهای مقابله با آن ها را نیز به شما گوشزد کنیم. اما واقعیت این است که آسیب اجتناب ناپذیر است. از این رو هر چند وقت یکبار ناچار می شوید پاراگلایدر خود را به دست تعمیر بسپارید.

در کلاس های آموزش پاراگلایدر در خصوص مراقبت از پاراگلایدر به شما یاد داده می شود که پارگی های کمتر از 10 سانتی متری را باید قبل از هر پرواز تعمیر کرد. برای این کار باید پارگی را از دو طرف با چسب نواری بپوشانید.

پارگی های بزرگتر از 10 سانتی متر اما باید دوخته شوند. اگر این پارگی ها خیلی بزرگ باشند امکان تعمیر آن ها وجود نداشته و باید چتر را تعویض کنید.

خطرناک ترین بخش پاراگلایدر که زیاد هم دچار آسیب دیدگی می شود، بخش لبه های نازک جلویی است که وظیفه بارگیری بال را بر عهده دارند. اگر این بخش پاراگلایدر آسیب دیده باشد پرواز کردن با آن می تواند خطرناک باشد.

سوالات متداول

آیا شیوه های صحیح مراقبت از پاراگلایدر در دوره ها آموزش داده می شود؟

بله برای مراقبت از پاراگلایدر نیازی به شرکت در دوره های جداگانه ندارید. چون مربی معمولا حین آموزش شیوه های صحیح مراقبت از پاراگلایدر را از همان دوره مبتدی به شما آموزش می دهد.

هزینه خرید پاراگلایدر چقدر است؟

پاراگلایدر قیمت بالایی دارد. برای خرید یک چتر پاراگلایدر از کلاس معمولی باید بین 2500 تا 3500 دلار هزینه کنید. این در حالی است که خرید تجهیزات کامل پاراگلایدر می تواند تا 6 هزار دلار هم برسد.

آیا پاراگلایدر دست دوم بخریم؟

خریدن پاراگلایدرهای دست دوم ایرادی ندارد اما شما باید از مهارت کافی برای تشخیص سلامت چتر برخوردار باشید. همانطور که گفتیم آسیب اجتناب ناپذیر است. پس در هنگام خرید چتر دست دوم باید بتوانید سطح آسیب دیدگی ها را ارزیابی کرده و ببینید که ارزش خریدن دارد یا خیر.

آیا ممکن است چتر پاراگلایدر در هنگام پرواز پاره شود؟

بله چنانچه آسیب دیدگی هایی روی چتر وجود داشته باشند و قبل از پرواز برطرف نشده باشند، پارگی های ریز ممکن است در اثر فشار هوا بازتر شده و موجب آسیب دیدن جدی یا حتی سقوط پاراگلایدر شوند.

نتیجه گیری

مراقبت از پاراگلایدر یکی از مباحث مهم آموزش پاراگلایدر است. سلامت پاراگلایدر ضامن جان و سلامتی شما در آسمان است. علاوه بر این قیمت چتر پاراگلایدر به قدری بالا هست که نیاز داشته باشید به خوبی از آن مراقبت کنید. امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.